افزایش واردات سنگ آهن توسط چین در سال جاری در تضاد کامل با ضعف تولید و تقاضای فولاد در این کشور است. چین که حدود ۷۵ درصد سنگ آهن تولیدی بازار جهانی را خریداری می‌کند، در ماه می ۱۰۲٫۳ میلیون تن سنگ آهن وارد کرد که برای سومین ماه متوالی واردات آن بیش از ۱۰۰ میلیون تن بوده است. در پنج ماهه اول سال نیز واردات سنگ آهن به ۵۱۳٫۷۵ میلیون تن رسید که نشان‌دهنده افزایش ۷ درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل است.
با این حال، تولید فولاد خام چین در ماه آوریل به ۸۵٫۹۴ میلیون تن کاهش یافت که نسبت به ماه مارس ۲٫۶ درصد و نسبت به ماه مشابه در سال ۲۰۲۳، ۷٫۲ درصد کاهش را نشان می‌دهد. در چهار ماه اول سال ۲۰۲۴، چین ۳۴۳٫۶۷ میلیون تن فولاد خام تولید کرد که نسبت به مدت مشابه سال قبل ۳ درصد کاهش داشته است. اگرچه اعداد رسمی ماه می هنوز منتشر نشده‌اند، داده‌های انجمن آهن و فولاد چین نشان می‌دهد که بعید است تولید فولاد در ماه گذشته بهبود زیادی داشته باشد.
این تناقض بین واردات سنگ آهن و تولید فولاد پرسشی را مطرح می‌کند: واردات سنگ آهن تا چه زمانی می‌تواند در سطوح بالا باقی بماند؟ این افزایش واردات برای تولید فولاد بیشتر استفاده نشده، بلکه برای تکمیل موجودی انبارها به کار رفته است. در غیاب افزایش تقاضای فولاد در چین، و با توجه به قیمت بالای سنگ آهن که بیش از ۱۰۰ دلار است، کارخانه‌های فولادسازی با حاشیه سود ضعیفی مواجه خواهند شد.
به نظر می‌رسد محتمل‌ترین راه برای حل این تناقض کاهش قیمت سنگ آهن و حجم واردات باشد. البته هرگونه نشانه‌ای مبنی بر تقویت تقاضای فولاد می‌تواند پویایی بازار را تغییر دهد، اما تاکنون چنین نشانه‌هایی مشاهده نشده است.