مردم واقعا از تورم متنفرند. آنها آن را استرس زا و ناعادلانه می دانند. در حالی که اقتصاددانان فکر می کنند تورم اندک چیز خوبی است، و بسیاری از موارد می تواند نشانه ای از پیشرفت اقتصاد باشد. حدود نیمی از آمریکایی هایی که اخیراً مورد بررسی قرار گرفتند نتوانستند حتی یک اثر مثبت آن را عنوان کنند.
اخیراً، نیل کشکاری، رئیس بانک فدرال رزرو مینیاپولیس، پیشنهاد کرد که برخی ممکن است حتی بیشتر از رکود از آن متنفر باشند. ممکن است برای کسانی که گمان میکنند از دست دادن شغل در جای دیگری کاهش مییابد، بیکاری بر تورم ترجیح داده شود.
به گزارش جهان آسین سپاهان، یافتن شواهدی مبنی بر اینکه تورم بالا، کسب حمایت را دشوارتر کرده است کمی سخت است. سهم افرادی که میگویند برای پوشش هزینههای اضطراری ۴۰۰ دلاری به دوستان یا خانواده متکی هستند، به طور پیوسته از ۱۰ درصد در سال ۲۰۱۹ به ۸ درصد در سال ۲۰۲۱ کاهش یافت، در حالی که تورم همچنان بالا بود.
اگرچه تا کنون تورم ایالات متحده به سرعت و بدون آسیب قابل مشاهده به بازار کار کاهش یافته است، فدرال رزرو باید با مبادلات دشواری برای بازگشت آن به هدف ۲ درصدی خود روبرو شود. اقتصاددانان سعی کردهاند ترجیحات مردم را بین تورم و بیکاری تعیین کنند.
مطالعهای که توسط دیوید بلانچ فلاور از کالج دارتموث و همکارانش انجام شد، به چگونگی تأثیر بیکاری و تورم بر خوشبختی در اروپا بین سالهای ۱۹۷۵ تا ۲۰۱۳ پرداخت. استفانی استانچوا از دانشگاه هاروارد نظرسنجی را بین دسامبر ۲۰۲۳ و ژانویه ۲۰۲۴ انجام داد و دریافت که از هر پنج پاسخ دهندگان، دو نفر فکر می کنند که تورم و بیکاری باید اولویت یکسانی داشته باشند، در حالی که از هر پنج نفر، دو نفر دیگر فکر می کنند مدیریت تورم باید در اولویت باشد. دو مطالعه دیگر با درخواست از آنها برای رتبهبندی سناریوهای خاص سعی میکنند ترجیحات افراد را با دقت بیشتری مشخص کنند.
نتایج کمی مختلط است. اقتصاددانان یکی از دو نفر اول در هیئت فدرال رزرو دریافتند که مردم فقط افزایش ۰٫۶ درصدی بیکاری را تحمل می کنند تا تورم را یک درصد کاهش دهند. دیگری، توسط استانچوا و همکارانش، بیش از سه برابر بیشتر از تورم بیزاری می یابد. یافتن چنین نتایج متفاوتی از چنین تمرینات مشابه کمی عجیب است. به نظر نمی رسد این شکاف با شرایط مختلف در زمان نظرسنجی توضیح داده شود.
مطالعات نشان دهنده نفرت بیشتر از تورم بود که بعدها، زمانی که تورم واقعی کمتر بود، مورد بررسی قرار گرفت. اقتصاددانان فدرال رزرو پیشنهاد میکنند که اگر مطالعه دیگر تنفر بیشتری نسبت به تورم پیدا کرد، میتواند به این دلیل باشد که سناریوهای آن کمی افراطیتر بود.
شاید در سطوح بسیار بالای تورم، مبادلات تورم تغییر کند، و مردم بیشتر مایلند که برای کاهش آن کمی از بیکاری رنج ببرند. این برای سیاست چه معنایی دارد؟ به طور کلی، نظرسنجیها نشان میدهند که در حالی که مردم ترجیحات خود را در صورت فشار بیان میکنند، اما در مجموع تمایلی به پذیرش معاوضه ندارند. مصرف کنندگان خوش بین تمایل دارند فکر کنند که هم نرخ بیکاری کم و هم تورم پایین در راه است. حتی کسانی که از تورم بدشان می آید، حاضر نیستند بهای نرخ های بهره بالاتر را که باعث کاهش آن می شود، بپردازند. (بیش از نیمی از پاسخ دهندگان فکر می کردند که نرخ بهره بالاتر تورم را افزایش می دهد.)
نویسندگان فدرال رزرو ترجیحات مردم را همانطور که در نظرسنجی خود ثبت کرده اند با ترجیحاتی که یک اقتصاددان معمولاً در یک مدل استاندارد کلان اقتصادی فرض می کند مقایسه می کنند. آنها دریافتند که در واقع مردم در واقعیت بیشتر از بیکاری متنفرند، که هر کدام از مطالعات اخیر را که شما باور داشته باشید صادق است. به نظر می رسد نسخه این است که سیاست گذاران نباید خشم در مورد تورم اخیر را به عنوان شواهدی از ناامیدی برای کاهش تورم از ۳ درصد به ۲ تفسیر کنند. بنابراین صبر سیاست گذاران در حال حاضر موجه است.